شرکت اورگرند از کجا شروع شد!؟
در سل ۱۹۹۶، در شهر شنژن چین، که یکی از هاب‌های تجاری مهم چین است، شرکتی پدید آمد که بعدها تبدیل به بزرگترین شرکت املاک چین و حتی دنیا شد. در آن زمان شهر شنژن هنوز به رونق امروز نبود. موسس این شرکت هوی کا یان، یک کارگر سابق فولاد بود که در رونق بازار املاک و مستغلات به ثروت دست یافته بود. این شرکت در حال حاضر ۱۳۰۰ ساختمان در ۲۸۰ شهر چین ساخته است و ۳۰۰۰ پروژه دیگر نیز در دست اجرا دارد.
مشکل چیست؟
این شرکت در حال حاضر دو تریلیون یوان یا بیش از ۳۰۰ میلیارد دلار بدهی دارد. مدل تجاری اورگرند به این صورت است که وامهای کلان اخذ می‌کند و آپارتمان‌های متعدد می‌سازد. سپس آنها را با حاشیه سود پایین به فروش می‌رساند تا سریعا نقدینگی کافی برای شروع مجدد پروژه‌های جدید را در اختیار داشته باشد.
در اواخر سال ۲۰۲۰، قوانین جدید مالی منجر به این شد که چرخه نقدینگی شرکت کند شود. این امر منجر به افزایش تاخیر در ساخت و ساز شد و خریداران را به وحشت اندازد و یک چرخه معیوب را ایجاد کرد. هر تلاشی که این شرکت برای بهبود اوضاع می‌کرد تنها منجر به آن می‌شد که توجه بیشتری را به خود جلب کند و وام‌دهندگان و خریداران را بیشتر می‌ترساند.
در ماه ژوئن سال جاری این شرکت اعلام کرد که نمی‌تواند سود وام خود را پرداخت کند و این شروع نگرانی‌ها برای اورگرند بود. ماه بعد، یک دادگاه چینی به درخوست یکی از وام‌دهندگان سپرده‌های بانکی این شرکت به ارزش ۲۰ میلیون دلار را مسدود کرد. این موضوع باز هم شرایط را پیچیده‌تر کرد.
در ۱۹ ژوئیه، پیش فروش دو پروژه در هونان متوقف شد و سه روز بعد، بانک‌های هنگ کنگ ارائه وام مسکن به پروژه‌های ناقص این شرکت را متوقف کردند. در ۹ آگوست، دو پروژه دیگر در کونمینگ به دلیل پرداخت نکردن حقوق متوقف شد و به دنبال آن پروژه‌های مشابهی در شهرهای ننجینگ و جنگدو نیز متوقف شدند. از آن زمان به بعد همه چیز مانند گلوله برفی پیش رفت. از یک سال گذشته سهام این شرکت ۹۰ درصد افت داشته است و اکثر اوراق قرضه آن در وضعیت اوراق بنجل (Junk Bond) قرار گرفته است.
این شرکت از تعهدات خود در برابر بیش از ۷۰ هزار سرمایه‌گذار جا مانده است. بیش از یک میلیون خریدار که پروژه‌های ناتمام این شرکت را خریداری کرده‌اند، در بلاتکلیفی به سر می‌برند و سرعت مشکلات در حال افزایش است.
امروز دوشنبه، نقطه عطفی برای این شرکت بود، زیرا باید ۸۰ میلیون دلار سود برای یکی از وامهای خود پرداخت می‌کرد اما در پرداخت آن ناتوان بود.
در حال حاضر کارکنان، طلبکاران و پروژه‌بگیرهایی که از این شرکت طلب دارند، در سراسر چین دست به اعتراض و اعتصاب زده‌اند. عده‌ای در مقابل مقر مرکزی این شرکت در شهر شنژن تظاهرات کرده و خواهان دریافت مطالبات خود شده‌اند.
چه اتفاقی رخ می‌دهد؟
سناریوهای متعددی وجود دارد از ورشکستگی تا ادغام و حتی نجات. با این حال اگرچه در حال حاضر ورشکستگی محتمل‌ترین نتیجه ممکن به نظر می‌رسد اما از آنجایی که دولت چین همیشه به دنبال ثبات است، احتمالا اینبار نیز وارد عمل شود. خصوصا به خاطر ابعاد بزرگ این شرکت، مداخله دولت چین بسیار محتمل است. شرکت اورگرند به ۱۲۸ بانک مختلف بدهکار است و در ۵ سال گذشته یک بیستم کل فروش املاک چین را در اختیار داشته است. همچنین اورگرند تقریبا ۲۰۰ هزار نفر را به صورت دائمی و ۴ میلیون نفر را به صورت پروژه‌ای به کار می‌گیرد. با تمام این تفاسیر بسیار بعید است که دولت چین اجازه دهد این شرکت به این سادگی سقوط کند.
اما تنها دولت چین نیست که می‌تواند به اورگرند کمک کند. جک ما، میلیاردر شناخته شده چینی که اخیرا با پکن به مشکلاتی خورده است، می‌تواند این شرکت را خریداری کند.
پروژه نجات اورگرند برای مقامات پکن نیز یک مساله مهم است. این کشور در میانه جنگ بزرگی علیه بخش فناوری است. همچنین سعی می‌کند رمزارزها را تنظیم و کنترل کند. مشکلات اورگرند آزمایشی برای این کشور است تا نشان دهد تمایل و توانایی لازم برای مدیریت همه جانبه یک اقتصاد در حال رشد را دارد یا خیر؟
مشکلات اورگرند چه تاثیر بر خارج از چین می‌گذارد؟
تاثیرات این واقعه هنوز نامشخص است. اورگرند دارایی‌هایی در اروپا و آمریکای شمالی دارد. اما بیشترین تاثیر آن، هشدار به خریداران مسکن در سراسر دنیا است. خصوصا اینکه افزایش قیمت مسکن در تمام کشورهای دنیا مساله‌ای حیاتی شده است.
وضعیت اورگرند باعث شده است که همگی این وضعیت را با لحظه ورشکستگی لمان برادرز مقایسه کنند. زمانی که بحران مالی سال ۲۰۰۸ ایالات متحده رسما شروع شد و ترس از ورشکستگی‌های بعدی تمام ایالات متحده و سپس اقتصاد جهانی را در بر گرفت. اما تحلیلگران معتقدند که در مورد اورگرند شاهدآن چیزی نخواهیم بود که در مورد لمان برادرز مشاهده کردیم. لمان برادرز یک بانک و موسسه مالی چندصد میلیارد دلاری بود که در بحران مالی ۲۰۰۸ ورشکسته شد و بزرگترین ورشکستگی تاریخ مالی جهان به شمار می‌آید.
اما در مورد اینکه وضعیت اورگرند چه تاثیری بر اقتصاد دنیا می‌گذارد قطعیتی وجود ندارد. عده‌ای پیش‌بینی می‌کنند این وضعیت منجر به فرار سرمایه از چین خواهد شد. مقررات اخیر چین در مورد برخی شرکت‌های منجر به آن شده است که فرار سرمایه در این کشور شکل بگیرد و سرمایه‌گذاران چینی و غیرچینی ترجیح بدهند در خارج از این کشور فعالیت کنند. از طرفی، مساله اورگرند می‌تواند این فرار سرمایه را سرعت ببخشد. این موضوع می‌تواند برای ایالات متحده مثبت باشد زیرا مقصد بعدی سرمایه‌گذاران احتمالا این کشور خواهد بود. حتی در صورتی که سرمایه‌گذاران این کشور را انتخاب نکنند، باز هم برای ایالات متحده که در جنگ تجاری با چین است، مثبت خواهد بود.
از طرف دیگر، بعضی تحلیلگران استدلال می‌کنند که وضعیت اورگرند می‌تواند منجر به افزایش ریسک گریزی در سراسر دنیا شود. چین کارخانه دنیا است و عدم رشد اقتصادی چین می‌توند به کل دنیا سرایت کند. حتی در مورد ایالات متحده، این کشور یکی از بزرگترین شرکای تجاری چین است و اتحادیه اروپا نیز شریک تجاری دیگر این کشور است. استرالیا و نیوزلند دو کشور دیگر هستند که رابطه تنگاتنگی با اقتصاد چین دارند و هرگونه کاهش روند رشد در این کشور می‌تواند منجر به آن شود که کل اقتصاد جهانی با مشکلات ریشه‌داری مواجه شوند، آن هم در زمانی که اقتصاد جهانی هنوز از بحران کرونا به طور کامل بهبود پیدا نکرده است.
بهبود ارگانیک چین
چین یکی از اولین کشورهایی است که بهبود از کرونا را آغاز کرد و خیلی سریع توانست به سطح پیش از کرونا برسد. با این حال، چین طی سال‌های گذشته از اهرم مالی بسیار بالایی استفاده کرده است و مساله بدهی در این کشور در حال تبدیل شدن به یک بحران است. از این رو، این کشور خروج سریع از بحران کرونا را فرصتی برای کاهش اهرم درون سیستم مالی خود یافته است.
البته این موضوع در کنار محدودیت‌های جسته و گریخته در کشور به خاطر کرونا و همینطور سرکوب بعضی بخش‌ها و افزایش مقررات باعث شده است که رشد اقتصادی این کشور کند شود. بعضی تحلیلگران گفته‌اند که ممکن است رشد اقتصادی چین در سه ماهه سوم سال جاری صفر باشد. چیزی که به ندرت شاهد آن بودیم.
در کنار این موضوعات برنامه رفاه مشترک نیز وجود دارد. این برنامه که سال‌ها است توسط حزب کمونیسم چین اجرا می‌شود، در سال جاری یکبار دیگر به سر زبان‌ها آمده است. چند دهه رشد بی‌وقفه چین منجر به شکاف طبقاتی عظیم در این کشور شده است. به طوری که کشوری که سال‌ها داعیه‌دار ایجاد دنیای بدون طبقه بود، در حال حاضر یکی از بدترین کشورها در زمینه شکاف طبقاتی است.
این برنامه قصد دارد با افزایش مالیات، استفاده از برنامه‌های توزیع مجدد ثروت، تصحیح منطقی درآمدهای مازاد، افزایش درآمد افراد فقیر، ممنوعیت درآمدهای غیرقانونی و سایر روش‌ها یکبار دیگر شکاف طبقاتی را در این کشور کاهش دهند.
در این میان برخی شرکت‌های فناوری وعده داده‌اند به صورت اختیاری در این مسیر هزینه‌هایی انجام دهند. این برنامه در حال حاضر در چند شهر ثروتمند چین در حال آزمایش است و احتمالا به زودی در سراسر کشور به اجرا درخواهد آمد. تحلیلگران معتقدند که اگرچه این مساله در کوتاه‌مدت باعث کاهش رشد اقتصادی چین خواهد شد، اما در بلندمدت، با بهبود وضعیت اقتصادی چین، کاهش اهرم اعتباری و مالی، حرکت به سمت اقتصاد مصرفی و افزایش سلامت اقتصادی چین، راه را برای چند دهه رشد اقتصادی سریع هموار می‌کند.
سخن پایانی:
مساله اورگرند (Evergrande) و موضوعات پیرامون آن پیچیدگی‌های زیادی دارد که به مرور زمان متوجه آن خواهیم شد. ورشکستگی این شرکت اگرچه بسیار بعید است و تبعات بی‌شمار و غیرقابل تشخیصی دارد، اما غیرممکن نیست. نکته حائز اهمیت در اینجا این است که اورگرند را به مثابه یک واقعه صرف نبینیم بلکه آن را در دید کلان مشاهده کنیم.
به نظر می‌رسد برای مقامات چینی حداقل در برهه کنونی دیگر رشد اقتصادی مساله اصلی نیست. آنها امروز ایستاده و به پشت سر خود نگاه می‌کنند و می‌خواهند کل کشور را از مواهب چند دهه رشد اقتصادی منتفع کنند. بنابراین، اورگرند پایان این مسیر نیست. فشاری که برنامه رفاه مشترک بر اقتصاد چین وارد می‌کند، همچنان ادامه خواهد داشت و احتمالا ابرشرکت‌های زیادی در این مسیر متضرر خواهند شد. اما این بهایی خواهد بود که چین باید بپردازد تا به مرحله بعدی سرمایه‌داری یعنی سرمایه‌داری مصرفی برسد.a
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر